De geur van babi ketjap doet mij aan mijn Indische oma denken, de ring die ik altijd draag aan mijn andere oma. Bij spekkoek denk ik aan mijn vader. En zure melklucht? Dat brengt mij weer terug naar de intense babytijd van mijn kinderen. Zo zijn er veel verschillende geuren en dingen die mij doen denken aan iets in mijn leven.
Zo heb ik dat inmiddels ook bij ambachtelijke potjes jam. Met zo’n geruit stofje om het deksel en een wit met rood touwtje erom heen waar dan een labeltje met de smaak erop aan hangt: 'aardbeien met wilde kersen'. Zo’n potje brengt mijn gedachten onmiddellijk bij Jos en Bep. De twee liefste, oude initiatiefnemers die ik heb leren kennen in Charlois. Die in hun eigen tuin elk jaar diverse jammetjes maken en élke keer als ik daar ben krijg ik een potje - of twee - in mijn handen gedrukt. “Hier Marliza, blauwe bessen omdat jouw zoontje dat zo lekker vindt”.
"Dit soort plekken, met een Jos en een Bep, met een gevoel van thuis, gun ik iedereen in zijn of haar buurt."
Maar daarnaast beheren ze ook een prachtige openbare groene stadstuin, het Van Swietenhof, een verborgen parel in Charlois. Een plek waar iedereen rust kan vinden, naast het altijd in beweging zijnde Zuidplein. Een plek waar iedereen welkom is; jong, oud, alleen of met elkaar. Waar iedereen zich thuis kan en mag voelen, waar je een boek kunt lezen, waar je kunt luisteren naar prachtige poëzie, waar je je kunt verliezen in klassieke muziek, waar je kunt lachen om de leukste Toksjoo of waar je gewoon even kunt zijn.
Dit soort plekken, met een Jos en een Bep, met een gevoel van thuis, gun ik iedereen in zijn of haar buurt. En daarom ligt mijn hart bij cultuur in de wijken en daarom maak ik als onderdeel van Cultuur Concreet mij hard voor #cultuurdichtbij. Maar dat kunnen we natuurlijk niet alleen! Doe jij ook met ons mee?
